میسوفونیا اختلالی است که در آن افراد نسبت به صداهای معمولی مانند جویدن غذا و یا حتی نفس کشیدن، حساسیت شدید دارند و گاهی دچار خشم و نفرت میشوند. برخی از صداها مثل صدای بلند گیر اتومبیل به طور معمول آزاردهنده هستند، اما مبتلایان به اختلال میسوفونیا به هر نوع صدایی حساسیت دارند.
واکنشهای احساسی و جسمی به صداهای معمولی، امکان دارد به احساس ترس، اضطراب و یا خشم منجر شود. داشتن اطلاعات کافی در رابطه با این اختلال میتواند از پیشروی مشکل جلوگیری کند.
مبتلایان به میسوفونیا به علت واکنشهای قوی و تندی که دارند گاهی اوقات قادر به داشتن یک زندگی طبیعی نیستند. و این در حالی است که میسوفونیا یک اختلال بهداشتی در نظر گرفته شده و گزینههای درمانی آن هنوز محدود هستند.
متأسفانه هیچ درمان و یا داروی خاصی برای این اختلال کشف نشده. تقلید صداهای توهینآمیز یکی از پاسخهای ناخودآگاه بوده که بعضی از افراد در مواقع تحریک توسط صداها، انجام میدهند. این تقلید، امکان دارد شرایط ناراحت کنندهای را ایجاد کند.
نکتههایی برای مدیریت حساسیت صدا:
کلیدیترین ویژگی این اختلال، واکنشهای شدید مانند خشم یا نفرت، نسبت به افراد عامل صدا میباشد. برخی از صداهای موجود در محیط اطراف، برای برخی افراد فقط آزاردهنده هستند، در حالی که در افرادی دیگر موجب خشم، نفرت و برانگیختگی میشوند.
این اختلال در هر سنی از مردان و ن ممکن است اتفاق بیفتد، هر چند که اغلب نشانههای آن در اواخر دوران کودکی یا در اوایل نوجوانی بروز میکنند. نشانهی اولیهی آن در بیشتر موارد از یک صدای خاص آغاز و به تدریج صداهای تحریککنندهی دیگری نیز به آن اضافه میشود.
مبتلایان به اختلال میسوفونیا به تدریج از واکنشهای بیش از حد خود نسبت به صداها آگاه میشوند و شدت احساسات آنها به حدی میرسد که کنترل خود را از دست خواهند داد.
همانطور که گفته شد این افراد به صداها، حتی تلفن همراه حساسیت داشته و بیشتر از دیگران مستعد دچار شدن به علائم افسردگی، اضطراب و عصبانیت میباشند.
طبق مطالعات صورتگرفته، مبتلایان به بیماری میسوفونیا علاوه بر واکنشهای عاطفی، اغلب تجربهی برخی از واکنشهای فیزیکی را نیز دارند، این واکنشها عبارتند از:
برخی صداها بیشتر موجب برانگیختگی این افراد میشوند. موارد نامبرده شده در زیر، توسط محققان رایجترین عوامل میسوفونیا شناسایی شدهاند:
از آنجایی که معمولاً کودکان مبتلا به اوتیسم در معرض تحریکهای حساسیتی قرار گرفتهاند، گمانهزنیهایی مبنی بر وجود آسیبشناسی و بیماری اوتیسم موجود است. به هر صورت برای تایید ارتباط این موارد، زمان بیشتری مورد نیاز است.
میسوفونیا به عنوان یک بیماری مزمن و اختلال اولیه درنظر گرفته میشود، بدین معنی که پیشرفت آن در ارتباط با شرایط دیگر نیست.
شباهت بسیاری بین میسوفونیا و وزوز گوش وجود دارد، در نتیجه برخی از محققان بر این باورند که این اختلال با اتصال فوقانی بین سیستمهای شنوایی و مغز در ارتباط میباشد.
با استفاده از تصویربرداری MRI، مطالعهای در جهت تجزیه و تحلیل مغز افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا صورت گرفته و بر اساس آن تشخیص داده شد که برخی صداها میتوانند بخشی از مغز را که مسئول پردازش احساسات است تحت تاثیر خود قرار دهند.
سلولهای عصبی افراد مبتلا به میسوفونیا، در بخشهای خاصی از مغز myelination بالاتری نسبت به افراد متوسط دارد و این امر قادر است سطح بالاتری از اتصال آنها را افزایش دهد.
DSM-5 منبع اصلی برای تشخیص اختلالات روانی در ایالات متحده میباشد و از بین نرفته است. این از لحاظ فنی، بدان معنا است که فرد، خود توانایی تشخیص این بیماری را ندارد.
با این حال، شبکه بینالمللی میسوفونیا، شبکه ارائهدهنده خود با طیف وسیعی از متخصصان، از جمله متخصص مغز و اعصاب، شنوایی و روانپزشکان علاقهمند و فعال، گسترش داده است.
مبتلایان به میسوفونیا اکثراً کمتر تمایل به حضور در اجتماع را دارند. زیرا این کار مسبب مشکلاتی در آنها میشود. اطرافیان آنها در اکثر مواقع تلفن همراه را از آنها پنهان کرده و به هنگام استفاده آن را بیصدا میکنند، بنابراین ااین بیماران بیشتر به ملاحظه و پشتیبانی افراد نزدیک خود نیازمندند، نزدیکان همیشه نقش بسیار مهمی را در بهبود فرد دارند از آنها انتظار میرود این مسئله را درک کنند که پیش آمدن چنین شرایطی امکان دارد برای هر کسی شدنی است و عمدی در کار نیست.
سازمان بینالمللی میسوفونیا Misophonia International به دنبال ارائه اطلاعات مفید در این زمینه و برای کسانی که درگیر این شرایط هستند، میباشد. این سازمان در حال برنامهریزی برای انجام آزمایشات گوناگونی بوده تا روشهای درمانی بهتری برای این اختلال کشف شود. مسلماً در آینده از نتایج آزمایشات بر روی این اختلال بیشتر میشنویم.
درباره این سایت